Sen soylu arap atı ben boynun da yeleydim
Koşup sevdadan yana rüzgarda savurmadın
Ele sultan olsam da sana asil köleydim
Sanma kızgın çöllerde yakıp da kavurmadın

Aktığı yön belirsiz coşkun deli nehirdim
Haktan sana verilmiş en kıymetli mehirdim
Katmadın yüreğine sanki zakkum zehirdim
Zehrim olsan içerim deyip de bağırmadın

El pençe divan dursam cismim battı gözüne
Kalkmadı hilal kaşın keder düştü yüzüne
Gözlerin konuşuyor gerek var mı sözüne
Bir kez olsun adımı hasretle çağırmadın

Açım dedim sevgiye istemem ekmek aşı
Umudumu katlettin çağlar gözümün yaşı
Gülmedi güldüremem ben bu kadersiz başı
Bir avuç yüreğimi sevgiye doyurmadın

Hedefi belirledin fırlattın oku yaydan
Nasibimi aldım ben deprem denilen faydan
Umut beklemem artık ne güneşten ne ay’dan
Sanma kanım dondurup damarı kıvırmadın

Lal kesiği dillerim payıma düştü keder
Ne el açarım arşa ne dil beddua eder
Seni de yandaş etti anladım zalim kader
Sanma ki gururumu yerlere devirmedin

Gönlünde ki sevgimi ver geriye alırım
Ne yük olurum cana ne yürekte kalırım
Aklım kıt olsa bile ben haddimi bilirim
Kahrolası çilemi huzura çevirmedin





Safiye Samyeli