Her Şeyin Sonu Vardır

O gün güneş hiç görünmedi
Gri gökyüzü tek renk
Ne ağladı ne güldü sema
Sustu kaldı adam
Tek kelime etmedi bütün gün
Dediler ki batmış denizde gemileri

Zaman durmuş sanki
Akşam mı gece mi sabah mı
Aranan elleri boş ceplerinde
Her şeyin bir sonu vardır
Tamam da bu nasıl bir terekeme
Herkes alışmış bozuk düzene
Rağbet onarana değil üzene
Üşümüşsün donmuşsun bundan güzene

Dünya kan içinde
Garip olan kanıksanmışlık
Açlığa zulüme savaşa muktedirlere
Sadece lafla meram anlatıyor
Dünyanın geri kalanı zalimlere

Birileri haritadan makbul yer pay ediyor
Bütün acıları mazlumlar yaşarken
Ne desin ne anlatsın susmuş insanlık diğerine

Artık çerçilerde gelmez buralara
Sokakta oynayamayan çocuklara
Horoz şekeri balonlar rengârenk misketler
Şimdi daya sırtını duvara
Deki insanlara
Her şeyin sonu vardır
Delik deşik edilir yer küre
Tonlarca demir havalanır
Taşınır insanlar bir yerden bir yere

Bunca can
Bunca kan
Bunca insan
Nasıl getirilir geriye
Ölülere anlatamadınız madem
Haydi anlatın diriye.

Yunus Beypınar