Ellerimde kalan koca yüreyim,
Döner mi diye halan seni bekliyor,
Bir şiir daha bitecek,
Bekleyiş sona erecek,
Yarına araladığım perdelerde,
Gene sen kalacaksın asılı,
Ufkumun görebildiği kadar uzaksın,
Lif lif bütün örgüleri kasılı
Sensizliyin gırdabında işgal yaşıyor,

Kuytu gecelerde,
Sessizliğime sensizlik koşuyor,
Yakıştı mı sana bırakıp gitmek,
Bak ne haldeyim,ellerim titriyor,
Şimdi hayalin gözlerimde,
Simsiyah saçların avuçlarımda,
Düyüm düyüm çözüp,ağıtlar yakıyorum,
Dilimden düşmeyen adına inat,
Şimdi isimler türetiyorum,
Sultanlara yakışan.
Lakin hayalimden gitmeyen gözlerin geliyor,
Zihnimin körelmiş yalnızlığına,
Adını içime çekiyorum,
İki kelime dudağımda,
Sevdiyim sevebildiyim...

Geceler boşluğunu yaşıyor,
Sen değilmiydin karanlıklar prensesi,
Gecelerin yalnızlığını okşayıp gittin,
Benim gibi öksüz bıraktın,
Sevgiye aç kalmış yılların yorgunluğunu unuttun,
Bakışın bir şiir oldu gözlerimde,
Adını yazıyorum konuşurcasına,
Zerre zerre bedenimin köşesinde,
Yaralandıkca her bir yanım,
Çelikleşiyor alevinde,
Sükutum ellerinde örs olmuşsam,
Hece me vuran cümle me vuran gücüm sensin,

Aşk fısıldarken martılar denizin dalgasına,
Elim de bir dal sigara,
Bir bardak çay,
Bir ben,bir de sızım,
İçiyorum kordonun mavisinde

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 10.12.2017