yasabartmayı sevmeyi değil de, birazda sevmeyi abartsak olmaz mı ? biz, meydandık devrimlerimizde yürektik, tektik aklımıza fikir, inancımıza dua, telaşımıza sokak, parmağımıza işarettik kınalı kanattık güvercinlerimize doğruluğumuza kifayet, aşkımıza mukayyettik çok şükür. ateşi sevdik, yangını orman bilmeden tokluğu sevdik, açlığa göğüs germeyi bilmeden en çok da çocukları sevmiştik masumiyetlerinden, ta ki bir metre kefenden uçurtma olup göklere yükselmeden zifirinden astık geceyi güneşe sabah damladı yasucumuza ve uyandık. sana da günaydın, şayet uyana bildiysen insanlık… ilhanaşıcıaralıkikibinonyedi |
sevgiyi abartmak harika bir duygu fırtınası yaratırdı düşünsenize sebepli sebepsiz sevilen insanlar ve kainat yine de ne malum sevgiyi abartmayanların düzenekte yer aldığı?
safça bellediğimiz sevgi kırıntılarından bir bütüne tekabül eden dev bir sevgi yumağı.
kutluyorum değerli şairim.
saygılarımla dost kalem...