Yağan yağmur toprağa karıştıkça,
Vuslat, hicran, özlem kokan kokusu,
Sanki yüreğimin gerçek kokusuyla buluştu.
Yıllar süren sancılı gecelerden sonra,
Derin uykulardan uyanıp benliğime kavuşmayı,
Meğer ne çok özlemiş, ne çok sesini duymaya,
Ihtiyaç duymuş, hasret çekmişim.
Uyan yüreğim uyan, uyanki sönmesin ışığın...!

Gaflet uykusuna dalıp, vefasız yürekler yüzünden
Hiçler kervanında gark olmayı,
Sevdayla kol kola, omuz omuza ,
Aynı ruhda tek yürek olup kutsal mertebeye giden yolda yürümeyi,
Kendi yüzümle aynada yüz yüze gelmeyi,
Aylar var ki unutmuş, unutulmasına muüsade etmişim..
Düşünmeden yok etmişim yürekte ki miski amber kokuyu!

Yağan yağmur damlalarının, toprağa düştükten sonra
Saldığı miski amber kokusunu,
Ruhuna, tüm benliğinle içine çekip,gücünü hissederek,
Gri bulutlardan sonra doğan binbir renkteki gökkuşağı gibi
Karanlık, sisli anlardan arınıp, aydınlık huzur dolu anlara
Bebek olarak yeniden dünyaya gelip anadan doğmak gibi
Halbu ki varmıydı, varmıdır daha güzel bir duygu, cosku!

Haykırıyorum delicesine, yeri göğü inletircesine
Hemde en delicesinden haykırıyorum...!
Dilim lal gözlerim kör olsada,
Hicran pare pare etsede vuslatı,
Susmuyor yüreğimin gül kokulu sesi, susmayacak da..
Ne kadar geçilmez, geçit vermez olsanızda
Dağlar, taşlar, vefasız, hoyrat, can alıcı kullar..
Susmayacak, susturulamayacak, Dünya dursada...!!!

İnsanlık yolunda insan kalmaktır hedefim,
Sevgi, aşk, merhamet, vicdandır ışığım,
Hak-adalet-hukuk, din-dil, zengin- fakir demeden,
Hak yolunda döneklerle mücadeledir aşım,
Tek kalsam da, bir dilim ekmeğe muhtaç kalsamda,
Bildiğim hak yolunda ilerleyeceğim durmadan..
Tüm vefasız, acımasız, hastalıklı yüreklere inat...

Zalim, menfaat düşķünü imandan yoksun kulların
Yüreğinde oyuncak olsa da yüreğim
Sabrı, inancı yüreğimde gözyaşı yapar
Küfemi sırtıma yükler, naaşımı yoluma ışık yapar
Gül kokulu kınalı kuzuların kokusunu içime çeker
Karşıma çıkan kim ne olursa olsun çiğner geçerim..!

Sönmez, söndürelemez içimde yanan ebedi ışık
Unutmasın ki Yaradanın yarattığı aciz kul..!
Dünyadan ebediyete elbet göçüp gideceğiz bir gün,
Kim ne olursan ol bilesin ki,
Yüreğin/mizde ki benliktir Bizi Biz yapan..
Iki cihanda ki eserindir yüreğinde beslediğin tohumlar
Gülde, Ateş de, Cennet’te, Cehennem de Sen de Saklı,
Yüreğin Kadar Yol Alır, Yüreğin Kadar Var Olursun..!!

22/12/2017 Pınar Çetin Ankara