1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
768
Okunma
Esmer bir yalnızlığı alnından öpüyor gece.
Ellerim eskisi gibi değil.
Eğik cümleler kullanıyorum
Şiirler eksik.
Anlatamadığım
şeyler oluyor bazen,
adını anmak istemediğim yaralarım.
Susmak hasta bir kadın yapıyor beni.
Çekilmez oluyorum.
Çoğunlukla yağmuru izlerken buluyorum kendimi,
O’da uzaktan.
Dokunamıyorum işte
kırılır bir şeyler içim’de biliyorum.
Hem ben,
öyle zannettiğin gibi
ulu orta sevişmiyorum yokluğunla.
Bir örtü çekiyor kirpiklerim göz yaşlarıma,
Ne varsa içimde kalıyor acısı.
Hem gidişin,
Hem ihanetin,
Bir günah gibi asılıyor benim boynuma.
Ölüm bir avuç şimdi...
Özge Özgen
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz