ey gök,
bulutlarını çek üzerimden
şimdi,
sağanak olup ben ağlayacağım
ya da,
kulak ver rüzgarlarımdaki ıslığa
oradan nasıl görünüyor bilemem ama
yeryüzünde durduğu gibi durmuyor bu durulasıca dünya







aşk,
ne zaman kapımı çalsa
ateş bir kez daha icat oluyor ahşap yalnızlığımda
tutuştukça,
cenneti bir kez daha anıyorum yeşilinde adenin
gülünde ateş, dikeninde külüm nicedir düşlerimin
aşkı, karanlığımdan beslenen cehennem bildim
güneşten de, geceden de tüm üryanlığımla sindim







noktasıyım,
hayallerime kazıyıp da yaşamadığım her cümlenin
sırf, ihtiyar yanım rahatça bunasın diye titrekliğinde
ninnisi oldum beşik beşik tüylenen gençliğimin
bir yanda,
kendi yalnızlığının gölgesine sarılan ömrüm
diğer yanda,
şafağının kıyısına vuran rengi yitik düşlerim







oysa babam,
“çayında dem ol benim gibi, tadında da şeker ol annen gibi” derdi hayatın
annem ise,
küçük bir tebessüm fırlatarak yüzüme
sımsıkı koklardı…







ilhanaşıcıaralıkikibinonyedi