Ne zaman seni düşünsem
adın adresim olur.
Tebessümlerin sindirir
içimdeki kışı.
Damgalanır yüreğim sevgin ile.
Güneşten çiçek koparırım
bekleyişinin ötesinde.
Tas tas ışık dökülür
başımdan aşağı.
Bir tarçın kokusunda
anımsarım Seni
Tarar parmaklarım
bakır kahvesi bukleli saçlarını.
Kanarım aynı dudakta
sesini ünledikçe.
Bir kum tanesi dünyam olur
yaban çiçeği cennetim.
Sererim sevdanı ellerimin üzerine
Uyurum göğsüme damlamış teninde.
Kurulur huzurun köprüsü
Senle ben arasında sükûnet ile.
Kapımızda dolaşır
uçmayı beceremeyen bir melek
Umutlar yakar kanatlarında
ölümsüzlüğün ateşiyle.
Aşk harfleri sürer sesine
Geyiklerin çektiği gecenin
kadife bağrında.
başını çevirir sağa sola.
Duyumsarız engini
vaktiyle söylenmiş bir selam gibi.
Yanaklarımızda açar dört mevsim
badem çiçekleri.
Bir öpüşün bitkin tadı karşılığında
utanır sevdamızın soluğu.
İnadına aşk sızar testimizden
Uçsuz bucaksız bakarız birbirimize
Göğsümüzde taşıdıkça alın yazısını
avuçlarımızda kuruturuz bütün soruları
Yüreğimiz ise indi inecek parmak uçlarımıza
öldürecekler bizi aşktan
bağırta bağırta...!

Ferdaca