Sana ait değil ki bu gezegen.

Bu evren,

Bu eşsiz düzen…

Yetmedi mi elindekiler?

Doymadı mı gözün parayla pulla?

İstersen doldur koynunu altınla.

Farz et ki bütün kainat senin…

Ne koyacaksın giderken yakasız mintanına?

Kim götürmüş yanında bir toplu iğne

Veya bir çürük elma?

Ne yaparsan yap

Ne dilersen dile!

İstersen at kendini denize…

Çık ıssız bir çöle.

Yak kendini kızgın güneşte.

Allah’tan istimdat dile!

Değişmez bu eceli müsemma.

Şah da aynı kutuya girer piyon da...


Yazan: MEHPARE GÖKÇE