Bir pencere arasına sıkıştırarak hayallerimi
Ardımda yatakta sere serpe yatan
cesedi görmeksizin
Bir rezidansın 15. katında
Oda numarasına bakmaksızın
Geçmişimi asıp boş bir portmantoya
Düşleyebilmek senli günlerin acı hatıralarını
Boşluğa bağıramamanın iç yoksunluğu ile
Karşı pencereden yansıyan
Sülietten nefret ederek
Ama direnerek rüzgarda ışıyan gözlerine
Sabırsızca geçip gitmesini bekliyorum
Dakikaların nefesimden
Zihnimi kirleten düşüncelerden
Tenime yapışıp kalan çirkinlik
Gece kadar karanlıklaşsa keşke
Gözden ırak gönüllere takılsa ayaklarım
Seni özlemekte ısrar ederken kelimelerim
Ellerimdeki sahte sıcaklık
Çöküp kalsın gecenin tenhalığında
Bir rezidansın 15. katında
Kendime ihanet ederek tüketsem de benliğimi
İçimde kalan son bir sevda kırıntısı
Damağıma yapışıp
Tadına müsade etmiyor başka tadların
O bir sevda kırıntısına dayanarak geçiriyorum geceleri
Bir sevdadan geriye kalan bir çift göze
Dayatarak masumluğumu
Hırsızlıklarımı göz ardı ederek
Çalıp çırptığım gözleri itekleyerek geçmişin karanlık çöküntüsüne
Seni sevmek saadetiyle
Meşgul etsem kelimelerimin ince sızısını
Sızıya kattığım kokuna değdiği müddetçe sözlerim
İçimde sarhoş gezinecek senli benliğim