Ve dünya gözünün alabildiğine düzdür sevgilim.
Gelileo’yu asmak, ne büyük ahmaklıktır?
Aksine, zincire vurup katıksız bilgesini sömürmeli!
Hörgücünde suyu biten bir deveyi üçüncü vites vurduruyorlar şimdi ve gördün değil mi sende, yarın vurdular bir ayağı hain arap atımı.
Oysa Antartika üzerinde uçmak ne büyük tehdittir Gararin’in iç cebine.
Ben ki iyi aile gocuğu; üşütmem yedi ceddini kuzey ışıklarında.
Şüphen olmasın, kaça istersen ona bölerim gök yaşından hallice kahrını.

Ve sakın unutma bir demet fiyaskodur, senin olmadığın dünyayı tek yörüngede çevirmek.
Elon Musk, Mars’a ilk astronot diyorlar; Mükremin kahvede, ona ne dev kahkaha!
Feza, gözünün retinası gibi düz sevgilim; keza çıplak spikerleri evimize getiren kara kutular yalan söylüyor.
Dilimde kahrolası bir kördüğüm; bir dolunayda ulusam konuşacağım tüm lisanları. Lakin bilirsin, flemenkçeye ayrı hasretim.

Ya Hu sevgilim, şu kanepeyi yuvarla, ankesörlü telefon kutuplardan basılır şimdi, sen düzle artık şu portakalı!
Uzaylılar sahi diyorlar, çat kapı gelmesin misafir?
Ben ki borcu yiğidin salındım burjuva bir yaşamdan gecekondu doğaya. Bir seni bildim çatıma dam, bir seni bildim düz tavan. Ve sen yalnız beni bilirsin, seni koşarken düz taban.
İyi belleyesin sev gülüm; akşamları, geceleri ve hatta yatınca -sırtımı yere koyunca- adınla selamlıyor beni kireçli duvar ve dahi düz tavan.
Sen şunu hangi dilde ezber edersin bilmem ama Hasan Sabbah olsam, tüccarlar seni Alamut diye çağırırlardı.
Gözlerim az biraz çekik görse seni, doğduğun topraklara aldırmaz adınla başlayan seddi kurardım Türk boyların yoluna.

Ve ben, şimdi inandığım değerler uğruna; evine baba, beyaz karına -dağ- koca,anne yanına bir çocuk kalacağım.
Babam beni iyi doğurmamış sevgilim; karar kıldım, senden yeniden doğacağım.