1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
639
Okunma
TEZ GELEN KIŞ
Sevgiler yükledim rüzgarlara.
Gözyaşlarımı yumdum yapraklara.
Essin gitsin uzak diyarlara.
Sürüklenip,
Damla damla dökülsün topraklara.
Hüzünlerim, hatıralarım, hülyalarım,
Karışın bu kış gününde yağan karlara.
Güneşle güldüm.
Yağmurla beraber ağladım.
Çamura yattım.
Düştüm kalktım.
Yılmadım, eğilmedim, korkmadım.
Yoluma devam ettim.
Yüreğim hep sana yönelikti.
Bazen küstüm ama
Arkamı hiç dönmedim.
Ruhum hep bembeyazdı…
Unutmak istiyorum,
Gözlerimi yumup,
Bir çırpıda..
Yeni bir dünyanın,
Temelini atmak istiyorum,
Yağan bu karların üstüne.
Bütün olumsuzlukları yıkıp
Bembeyaz katlar dikmek istiyorum
Mavi göklere.
Baba annemin ocak başında anlattığı
Masallar gibi,
“Bir varmış bir yokmuş" diye başlayan
O uzun kış gecelerinde…
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz