✓ ÇOCUKLUĞUMA BATIYORSUNUZ SIZIM SIZIM ✓

Öyle afilli ve bolluk içinde geçmedi benim çocukluğum.
Kim bilir? Belki de çocuk olmadan çırak olduğumdan böyle kocaman ellerim
Ve sığmaz,
Ağır gelir avuç içlerinize...

Öyle tatil falan bilmem ben sessiz pazar günlerinden başka.
Kim bilir? Belki de çocuk olmadan büyümek zorunda olduğum için sığmıyorum kocaman dediğiniz bu şuncağız faniye..

Öyle AVM falan bilmem ben, Şişli’de Polat pasajı ve Topkapı daki bit pazarından başka. Kim bilir? Belki de çocuk olmadan yetişkin gibi yetişemeyenlerin hayat telâşesine çakıldığından bu kadar yabancı bakışlarım şuursuz adımlarınıza.
Donuk ve şaşkın..

Öyle yapmacık sevgi sözlerinden anlamam ben. Mektupla sevişen,
mektupla gülüşen
ve mektuplarla ağlaşan yüreklerin içinde büyüdü çocuk gözlerim.
Kim bilir? Belki de bu yüzden az-alıyor
Ve kim bilir? Belki de bu yüzden bir mavzer gibi parlıyor sevda naralarınız kulaklarımda...

Öyle sadece üstünü örtene kadar timsah gözyaşları ile ağlayamam ben kayıplarımın ardından.
Kim bilir? Belki de bu yüzden ayıplarınız çırılçıplak!
Ve belki de bu yüzden batıyorsunuz yaşanmamış çocukluğuma sızım sızım..!

Ramak Kaldı / (Samim İĞDE)