Yeter lan yeter be usandım artık;
Yüklendin sabrımda hey’ime kadar…
Değiştim, bilindik o ben değilim;
Tepeden, tırnağa, huy’uma kadar…

Hicran gökkuşağı kederim renk renk;
Görülmüş şey değil hüsranda ahenk;
Sövdüm ya gelmişi geçmişine denk;
Günümden, haftadan, ay’ıma kadar…

Seni de bir ömür uyutmam artık;
Şu gamlı gönlümü avutmam artık;
Elimden aldın ya unutmam artık;
Neş’e hissesinden pay’ıma kadar…

Sen beni vur durma seni vurmadan;
Tövbe dallarını sabrım kırmadan;
Haciz mi yollanır böyle durmadan;
Çile demliğinden çay’ıma kadar…

Kör ressam vasiyet resmimi çizdi;
Medet şarkısında “of ulan” gezdi;
Efkarım bu gece kurşuna dizdi;
Kemandan, kanundan, ney’ime kadar…

Hiçlik dehlizinde kaçkez kaybolduk;
Kaç kere vurulduk kaç kere öldük;
Oturduk, ağladık, birazda güldük;
Masamda zil zurna mey’ime kadar…

Kaç dağı devirdim arka arkaya;
Ömür hesabını döktüm ortaya;
Versinler dertlerim kafa kafaya;
Konuşup dursunlar şey’ime kadar…

Ali ALTINLI – 02.12.2017
Saat:22:43