1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1555
Okunma
Seni bir an mutlu eden göz yaşlarımı ne yaptın?
Ya ümidini okşayan itiraflarım?
Ruhumun sırlarından hırçına döndü acın ,
Sonunda inanmak için, yemin istedin.
Yemin ettim : yine de inanmıyorsun,
Çiçekleri kokladığın için parfümlerden şüphen var;
Güneşe ışıklar, gökkuşağına renkler,
Şafağa ışınlar eklemek istiyorsun.
Kuşkucu, endişeli, nankör kıskançlık!
Aşk, kör aşk, aşkı sen gözardı ediyorsun!
Duru bir göğe bakıp, gündüzü istiyorsun ;
Of! Ne çok severim seni, tatlı tutku, ne çok ... !
Marceline Debordes-Valmore (1786-1859)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
5.0
100% (5)
Cevap Yaz