uçurtma mevsiminde
bir avuç sonsuzluğa
saldı çocuk rengarenk uçurtmasını
yüce dağlara yükselecekti özgürlüğü umudu

güzdü nakıştı hayaldi
şahmeran misali yaralıydı çocuk
elinde sazı dilinde sözü
iki bülbül bir diyarda ötmez dediler
sustu
devlerin kentinden çıkıp gitti güz vakti ermişler gibi

umutlu nakıştı avşar kiliminde
içinde şiir bahçesi olan saraylar kurdu kendine
burcu burcu kokan güllerden gidenlerin mektubunu sordu

bütün lütfunu gülden alır bülbül
sevgili her bahar nakşa tutar yüzünü
sen yepyeni tohumlar ek sapsarı toprağın yüzüne
yeşillenir bir gün toroslarda avşar kilimi

akarsu kir tutmaz derler çocuk
sal rengarenk uçurtmanı bir avuç sonsuzluğa
abıhayatlarla sula gül bahçeni

göç sokağındayım işte
göçmen hikayem kuşun kanadında
dadaloğlu gibi gönlü gümanlı
göç yollarından
nakışlandın hüznü desen desen
avşar güzeli


Ömriye KARATAŞ
30.11.2017