Deli dolu hayallere dalar da gün ortası
Ay ışığında saklıdır bilemez misin
Gel-gitlerin savurur seni kıyılarıma
Sen benim mehtabımda yanamazsın
DONARSIN

Kararınca gün öğlen vakti
Sitemler yağdırırsın yalnızlığına
Cebinden çıkarır da kelimeleri
Savurursun gün batımında kırlangıçlara
Sen benim güneşlerimde gölgelenemezsin
YANARSIN

Can yakmaz sensizlik kadar hiç bir şey
Boranların vurduğu ekinlere döner hüzün
Dolu vurmuş başakların sessizliğinde kaybolur
Sen benim karanlıklarıma gelemezsin
KORKARSIN

Yüreğinin hücrelerinde beslerken kuşları
Tek tek çıkarır vurursun umudun haykırışlarını
Gırtlak arası nöbetlerde
Sen benim sevdama dayanamazsın
KAÇARSIN

Keskin yamaçlardan yuvarlanırken zaman
Boşluğa düşer ellerim seni beklerken omzumdan
Umudun katline ferman olur cümlelerin
Sen benim gecelerime doğamazsın kâbuslarımda
AĞLARSIN

Eski zaman sevdalarına yazmıştım seni
Dağlar yürütecektin hani bizim için
Kolay değil demiştim çöle deniz getirmek
Sen benim vuslatımda barınamaz
DAĞILIRSIN

Kapama gözlerini sağanak gözlüm
Senin bulunduğun mevsimler bana benzemez
Hicran yarası açılır yağmurlarımın damlalarıyla
Islanırsın sanırsın da saçak altlarında
Gezinemez olur
ÜŞÜRSÜN...


Eylül GÖKDEMİR... 11.MAYIS.2008