Elveda dediğinde çoktan gitmiştin oysa,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.
Kırk yıl hatırı yokmuş bir kahvenin meğerse,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Kırıp döktüğün şeyler cam çerçeve değildi,
Aşk ile dolu bir kalp çerden çöpten sayıldı.
Bir gecenin köründe yolcu yola koyuldu,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Gözlerden dökülenler yaşmıydı yoksa taşmi,
Her bir damlanın ici ahmı doluydu boşmu.
Beşinci mevsim bahar güzmüydü yoksa kışmı,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Ayaklarım birakti gölgeni izlemiyor,
Adını andığımda yüreğim sızlamıyor.
Alışıyor ya insan unutup özlemiyor,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Geçip gidermiş meğer acı sızi ne varsa,
Ruhunu bedenini yara bere de sarsa.
Görüyormuş gözlerin bir süre sonra körse,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Kul TIRYAKI velhasıl çabucak geçti yıllar,
Tomurcuklandı yine su yürümeyen dallar.
Bir araya gelmiyor savrulup giden küller,
Bir sen fark edememiş bir sen anlamamıştın.

Kenan Tiryaki
13 Kasım 2017
05.38