İki kadeh sevdaya,kattığın zehir olsun.
İçtiğimi,
Sarhoşluğumu,
Baygınlığımı,
Sırtlarında kırbac izi taşıyan,
Azap kölelerden sor.
Haykırışlarını bekliyorum senin.
Bil ki düşüşüm,alkışlardandır.
İçtiğimi sorguluyorsun kendince.
İtiraf etmekten memnun bir dille,
Üzüm yoktur içdiyimin içinde,
Acılar var sızlayan,
Aşk okullarıdır sevenleri ölüme alıştıran...

Şu görünenler sence alamet mi?
Sus hak verme bana.
İkindi say sen,maviliği kızıldan görüşümü,
Ben bütün bilmediklerimi,
Susuşlarımın,keskin kılıcı ilan ettim.
Adaletlileri incitmesin,
Emir,ferman değildir,
Yeter dal harflerimden içeri.
Gel ki,değişelim görevlerimizi.
Bahar gelirse bir gün bize,
Terk edileceyimiz ilk kişi,
Baharın kendisi olacaktır.
Ayın yüzü eskimiş duruşu sisli,
Güneşe inat,
Akşam vakti bakıyor,geceyi çağrıştıran...

Senin zarif bileklerinde,
Ayaz kesiyor pencere kenarı.
Kasım,nice yağmurları nisana sattı.
Yüreğine işlesin tane tane son baharı,
Kum saatinin vadesi doldu,
Geç kalınmış her şeye yeniden başlama imkanı yok.
Ben sadece gülüyorum kendime yürürken.
Ölülerle yaşama hakkı yok,
Şimdi anlamalı insan,ne için dirildiğini,
Yıldızlar gecenin koynunda büyürken,
Sen hayalsın kasım ın göz yaşları,
Gözlerimi boşluklarda dolaştıran...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTan25 10.11.2017