Deli deli esen poyraz yeliydim
Köhne kalmış evin, tek temeliydim
Bir vakit öncesi aşkın diliydim
Ya sabır çekerek sustum ağladım
Evvel hamdım sonra, piştim ağladım.

Bir gariptim sanki kenan iline
Ben yanık türküydüm elin diline
Ansızın düşünce sevda seline
Çıkaran olmadı düştüm ağladım
Evvel hamdım sonra, piştim ağladım.

Dalıma bülbül de, karga da kondu,
Petekte bal diye zehrini sundu,
Dostum bildiklerim beni el sandı,
Nasıl dünya dedim şaştım ağladım.
Evvel hamdım sonra, piştim ağladım.

Dünya zalim bana gülemedim ki
Ne derdi var idi bilemedim ki
Yâr bildiğime yâr olamadım ki
Kötü kaderime küstüm ağladım
Evvel hamdım sonra piştim ağladım

Bin çivi çakılı yürek yüz yama
Yetti artık derdin bırak zamana
Gül yüzlü ay yüzlü dediler ama
Eledim hüznümü küstüm ağladım
Evvel hamdım sonra piştim ağladım

Şiir yüreğin ki budandı dalı
Hep böyle yıllardır bilinmez hali
Ermedi murada ,çıkmadı falı
Umudu kökünden kestim ağladım
Evvel hamdım sonra piştim ağladım

Sevda Doğan Karakaş