Bir masal anlat anne, papatya kadar masum
Barış sevgi yeşertsin dökülecek her tohum
Alemi sarsın koku kuşatsın oylum oylum
Kelebekler uçuşsun çiçekleri solmasın
Zamansız ölüm hüznü yüreklere dolmasın.

Bir masal anlat anne, umut olsun açlara
Rüzgâr serinlik versin darmadağın saçlara
Kuşlar saray kondursun yemişli ağaçlara
Bu dünyada hiç kimse yoksul ve aç kalmasın
Gelecek telaşıyla gam tasaya dalmasın.

Bir masal anlat anne, büyük coşkuyla bağır
Saplansın yüreklere kör kurşun kadar ağır
Herkes duysun sesini kalmasın aşka sağır
Yaşayanlar neşeli kimse mahsun olmasın
Sevda adlı sırlı kuş gönülden kaybolmasın.

Bir masal anlat anne, koynunda büyüsün de
Acı anlar yıkansın mehtabın büyüsünde
Can katıp masalına; “Bozulmaz büyüsün” de
Elimizden o gücü yabancılar almasın
Ümitler göğe çıksın bir daha alçalmasın.

Bilirim bu dilekler yalnız masalda mümkün
Bir masal coşkusuyla sürüp gider mi her gün?


Afet İnce Kırat