Kün! Âlemi rahmet ile uyanır
Rabbim diye diye can gelir dile
Gönüller bahçesi nura boyanır
Hasret biter bülbül kavuşur güle

Kudretten yaratmış mübarek nuru
Bütün alemlerin odur mimârı
Bulutları döker rahmet yağmuru
Damla damla coşar dönüşür sele

O Rahmeti Rahim güzellik sunar
Doğa yeşil giyer haz verir bahar
Sabah meltemiyle seslenir seher
Eser serin serin hız verir yele

Gönüllerde aşktır yıkılmaz kale
Muradın yâr’ise yürü hakk yola
Hakkın aşıkları çeksede çile
Kavuşturur Mevlâ denen menzile

Arz ile Arşının arası Miraç
Bütün alemleri hep ona muhtaç
Gafil olma kurur yeşeren ağaç
Azığın al hazan düşmeden dala

Her şeye Kadirdir Yüce el-Kebir
Çalışan her cana bol rızık verir
Zamanının boşuyla geçmesin ömür
Sakın dü cihanın dönmesin çöle

Kul Tuncay bedende fani can taşır
Nirân-ı yakmadan sen seni pişir
Aşk dolan bir kalbin imanı ışır
Rabbim azap etmez sevdiği kula

Tuncay Akdeniz