Şimdi yoksun...
Bu uzak kentte sensizliği yaşıyorum
Tren katarları geçiyor akşamları buradan
Nakarat şarkılar söylercesine.
Gözlerim seni arıyor sevdalım
Hiç sevmediğim bu yalnız akşamlarda,
Sensizliğe alışıyorum...
Ölümü bekleyen hastalar gibiyim
Bin ölüyor, bir yaşıyorum
Şimdi yoksun...
Bir eski şarkıyı hatırlatıyor Mayıs yağmurları
Gözlerim doluyor, yüreğim daralıyor
Hani nerde mavi düşlerim,mavi göklerim nerede
Nerde beşinci mevsimim
Son kuş uçuşmalarıda başlıyor doğada
Göçlerde bitiyor...
Beni götürün sevgiliye kuşlar diyorum
İçim eriyor...
Bu kirli sokaklarda devriye geziyor ölüm taburları
Köşe başlarında nöbet tutmuşlar,
Ben yinede ismini haykırıyorum
Beni duymuyorsun bile
Kimbilir benden uzakta belkide,
Uzatıyorsun dudaklarını bir yabancıya.
Şimdi yoksun...
Bir gittin neler oldu
Felaketim, ıstırabım oldu bu şehir
Şarkılara hüzün, saçlarıma aklar düştü.
Çöl kuraklığınca dudaklarına susuzum
Uzat ellerini, sevgine uykusuzum
Şimdi yoksun...
Son yapraklarını da yeşertmiş ağaçlar
Sensizliğe alışıyorum demiştimya... olmuyor
Yorgunum, bitkinim.
Kaldırımlara kan kusuyorum
Uzat ellerini onca duyguyla
Sütünü emmemiş çocuklar gibiyim
Bir ağlıyor bir susuyorum...

Yazan kaptan10