sen usturanlasın
sermayen
kolonya kokun
iki musluk
iki çanak
iki berber koltuğundan ibaret eski bir kiralık dükkanın
bir muhabbetin
bir de aynalardan sorgular bilgiç bakışların

çırağın
müşterilerin
ve sanatının devamı çocukların
yerin belli
emeğin belli
ekmeğin de sen
aşın da sen
sevgili Ahmet ustam

gelip geçenlerden biri
şunca yıllık berberim
sarı dişlerinin arasında
her gelişim merak
her gelişim sorgu sual
yahu
ne zaman biter sürgün
ne zaman döner gelirsin
dersin

dinle o zaman

gidiyorum
tükenmez yollar
eskir biter gider
bir beden bir ayaktaki pabuçlar
biten salt onlar mı bre
yıllar gidiyor yıllar
birer birer
sabret diyorsun hala
Ahmet ustam
ooof of
yol da bitiyor
ömür de bitip gider

gidiyorum
yollar
benden öndeler
onlar önden ben arkadan
ikisi de tükenmekteler
yıl on iki ay
canımın cananı
sağlam durmalısın sen
on üçüncüsü yok ki
falcıya var mı hacet
iki vakte
sen de gidersin
benden de sessiz bir haber
Ahmet ustam
ooof of
değil mi biri doğum
ölüm diğeri
ne marangoz dinler
ne berber


gidiyorum
artık göç mevsimi geldi
soğudu buralar
kanatlarınızı çırpınız kara kara kırlangıçlar
uçuşun zılgıtlarınızla
ne olur aranızda ayırın
bir zılgıtlıkta yer bana
alın beni
beni de alın yanınıza
Ahmmet ustam
ooof of
biz
alıştık uçmaya
siz
dükkanınızda pazarları sayma
her gün koza kurmaya

süren yok berberi
aynaları
koltuğu
fırçaları
laf/lafınız bol olsun
traşa devam
laf olsun torba dolsun
imge gerek buralardan
geleceğime bir iz
geçmişlerden
varın siz kalın geleceğe
ne olup ne bittilere
devam ederiz bel ki
belki
kaldığımız yerden
sakın ha bir yerlere gitmeyiniz
öyküsü biter mi sürgünün
satır satır işlemek gerek
berber koltuğuna


2002/istanbul