incelmiş yalnızlık çeken bağ...beni kim çekecek dünden şimdi


beceriksiz bir sukût,
sesini kıstığım bitmeyesice hikaye
arabesk isyanlarda ,
kendi halinde bir aşk
anadilimde fena halde bir pes,
tek dualı secde
toprağı taşıran su,
hüküm giymiş salı
rahlede kutsal ayrılık,
el yazgısı parşömen
usulca giden emanet duygulara,
usulca ağlaşıyor,
içimden geçen kadın
geçimlik istemiyor,
tek celsede boşanacak damlalık


yer hiçbir
zaman hiçbir
iki hiç kimse


mührün mürekkebinde ,
durgun suyun taş halesi
boyun borcumun kefili,
üç kitaba edilmemiş yemin
maskelere saklanmış,
kahkahasız güleryüz
belkiler kötürüm...
siyahı karartıyor,
eksik konçertonun eksik solları
gökkuşağı ölüyor...
uzun boylu bir reverans,
şimdi veda
suç masum
hıncahınç beş duyunun itirazı
sahne karanlık


yer hiçbir
zaman hiçbir
iki hiç kimse


içi titriyor tutulmuş ellerin...hüznü örtünüyor
üstüne titrenilenler


suadiyeekimikibinonyedi
Demir Mutlugil