9
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1357
Okunma
Sarmaşık olsam da;
insan uçurumlarında
Bakire bir mısra arıyorum
satırlar arasında.
Eskileri alıp
yıldızlar yapıyorum karşılığında.
Durulanıyor sözlerim
acılanmış yıllarda
Bir tutam ’sus’ adanıyor.
yokluğun göz yaşına.
İniyorum göğe doğru
Açılıyor evrenin camı
ediyorum kendime iltica
Üstad’ım dedikçe yürek diliyle
kırlangıç oluyorum
eski hayatımda...
Yetiyor içimdeki güneş
bütün karanlıklara.
Yaşamın en güzel iklimini
alıyorum ayaklar altına.
Elin değiyor alnıma
serinliyorum Üstad’ım
Kurumuş bir göbek bağı ile
düğüm oluyorum varlığına.
Sevdanı kuşanarak
giriyorum şiirin menziline
saklanıyorum umudun
en gizli odalarına.
Sirenler doluyor avuçlarıma
ezan çiçekleri devrederken zamanı
Gölgeni kuruyorum ömrümün çadırına.
Ferdaca
5.0
100% (15)
Cevap Yaz
