Yazamıyorum hece kelimelerin telaşında değil azizliğinde
Uzun anlat kesme kısa diyor kalemime denk geldiğinde
Gönül bu elden ne gelir oda aynı söylüyor hızlı koşuyor
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Kendimi tutamıyorum kısa yolda gitmekten alışkanlık oldu
Arada sırada denk gelirse hece yazıyorum heceler yerini buldu
Aslında hece yazmak biraz uzun emek ister şiirde güzel yoldur
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Belki anı uzun yazmak yaşamak istememden dolayıdır
Belki zamanında uzun okumaktan dolayı bir algıdır
Kendimi kaptırdım mı kelimelerin peşine dur demememdendir
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Gönül yazmaya kapısını Mevla izniyle açılmışsa
Şiir yazmak için kelimeler heceler kucak açmışsa
Ha hece ha serbest ne fark eder ki huzura uçmuşsa
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Belki şiirle uzun yolculuğu sevdiğimden olabilir bence
Bunu okuyanlar acaba ne der bilmiyorum sen söyle sence
Kelimeler heceler mısralar yazınca gülümsesin bence
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Gezerim sokaklarda gönüllerde şehirlerde usul usul
Ara derim ey gönlüm dertli olanı ara sen durma bul
Var yanına hepimiz değimliyiz Yüce Allah’a kul
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde

Âşık Gülveren’im şiirler yaz aşka dair sönsün gönül yangını
Elinde olsun bırakma kanayan yara varsa sen sar merhemle sargını
Bırak kimseyi yargılama yargılamak bize düşmez yaz güzelliğin farkını
Geniş geniş uzun yazıyorum bende elim şiire değdiğinde
Âşık Gülveren