Kapat pencereyi üşüme ey hancı
Yazacağım bir şiir kalma yabancı
Yazarken okuyayım sende dinle
Bakalım kim hancı kim yolcu

Başlangıç doğumla kurar saati
Zaman dersen uyarır verir nasihati
Boşa harcama beni bil sıhhati
Sakın sarmasın dünyanın rehaveti

Gençlik çağında kanlar deli akar
Genç ne sağına ne soluna bakar
Çıkar bir güzel gencin gönlünü yakar
Gönlünde ne varsa ortaya saçar

Dertler bir bir kapıyı usulca çalar
Ucundan yakalar biraz hırpalar
Sabırla varırsa dertleri kaçar
Ya sabırsız isyan bayrağı açar

Yol iki çıkar karşısına birden
Ya doğruyu ya yanlışı seçer
Yanlış olursa uçuruma çeker
Doğruyu bulursa gönlü gülümser

Çocukları olur alır canla kucaklar
Rızkı için gece gündüz çabalar
Yol yokuş olunca biraz bocalar
Ya oturur saçını başını yolar

Yolda giderken bir yol görür
O yoldaki huzur Mevla’ya götürür
Nefis şeytan dur dese de onları öldürür
Mevla ağlatsa da bir gün bil güldürür

Yaş gelir kırka elliye kemale
Bel bükülür ihtiyarlığı gör hele
Nasihatler dolar bir bir dile
Anlatsan da duyan yok nafile

Gelen bir bir gidiyor mezara
Ya ecelle ya ayağı takılır kazara
Hani senden benden öncesi var ara
Dağıtırsan sende düşmezsin dara

Adımlar yaklaşır mezara diyemezsin yok
Gitmem diyenler hani nerede hiçbiri yok
Elinle verirsen seninle gelir olur çok
Mezarda yaşadığın olmaz hiç şok

Musallada yatana sor ne zaman geldi gitti
Saniye sürmedi bu zaman nasıl oldubitti
Mevsimler bize bir nasihatti kim bunu gördü
Gören gördü tedbirin aldı ona yetti

İlkbahar doğum Yaz gençlik
Sonbahar ihtiyarlık kış ölüme eder şahitlik
Kıştan sonra yaz ahreti anlatır dirildik
Hesap vermek için sıraya biz dizildik

Ey hancı bizler yolcu bu dünya şimdi hancı
Mevla kıyametten sonra bırakmaz sancı
Kendine kul olana acır kul olmaz yabancı
Ey hancı senle bizi bu dünyada yolcu

Âşık Gülveren’im bu hayat bize değil yorucu
Ver bir demli çay içelim karşılıklı öderim borcu
Bizler yolcu bu dünya olsun hancı iman koruyucu
Ameller işleyelim imanla koksun İman burcu burcu

Âşık Gülveren