Beni de yar ile anın ey güzel sözler
Kalmayayım yârden ayrı yakmasın közler
Açık baksın bana o bakan güzel gözler
Mahzun kederli kalmayım bir köşede

Bulsun yâr ile beni neşede
Ölürsen öleyim o yârin gülüşünde
Gönün beni yârin gülüşüne hemen de
Mahzun kederli kalmayım bir köşede

Gönülde yazanlar beni de yâr ile yazın
Yâri yazarken beni de yazın acıyın
Görün bendeki yâri göstereyim beni de yazın
Mahzun kederli kalmayım bir köşede

Ey sabrı yazanlar yâr ile bizi de katın
İçindeyiz her daim gelinde bakın
Sabırla yoğrulduk bakın biz olduk anlayın
Mahzun kederli kalmayım bir köşede

Tekâmülü yazanlar bizi de içine yazın
Tahammülle içindeyiz az yaklaşın
Karışalım birbirimize gönlümüze uzaklaşmayın
Mahzun kederli kalmayalım artık bir köşede

Karışalım tekâmülle tahammüle sabırla
Bulsun artık bizi neşede o yârdeki gülümseme bir adımla
Yoksa yaşanmaz böyle inanın bu yalnızlıkla
Mahzun kederli kalmayalım artık bir köşede
Sarılalım bir birimize buluşalım neşede

Ha köşede ha neşede buluşalım
Ne fark eder ki gönülde buluşalım
Anlaşmak nedir ki gelin sarılalım
Mahzun kederli kalmayalım artık bir köşede
Sarılalım bir birimize buluşalım neşede

Yıllardır ayrılığı aramıza soktular
Sokanları şimdi yılanlar soktular
Hak ettiklerini şimdi buldular
Bizdeki gönül’ü görenler kaçtılar
Mahzun kederli bırakmaz
Bizde ki gönül artık bir köşede
Sarılalım bir birimize buluşalım neşede

Bak bekler köşede nazlı yârin gülüşü de
Nazlı yârin sevdiğim diyen o nazik gönlüde
Bu gönül aşkla o yâr ile sadece bizde var
Düşman bunu bilmez başına hep yağar kar
Kıskanır bizleri yıkmak ister, gönül der var sar
Anlamaz onlar gönülde yok onlarda Anadolu da yok
Anadolu’yu aşkla saran kuran İmanlı kullar yok
Mahzun kederli bırakmaz
Bizde ki gönül artık bir köşede
Sarılalım bir birimize buluşalım neşede

Âşık Gülveren