Sabırsız gidiyorum
Elime sığmıyor sebeplerim
Eve dönmeyecek bir fısıltıyım

Göz boyaması bir maya çaldı aşk
Etimi bükerek içimde

Sayıklıyor erteli öfkelerim
Gövdesine sağılan kıymıkları sökerek
İliğimde kaynıyor

Limitsiz adımlarla gidiyorum
Uçurumlar açarak içimde
Birbirinden habersiz ayrılık sebepleri birde

Sensizlik diyordu hep boş yatak
Sensizlik boş yatağın içinde kör konuşan kelime

Kirli kavgaların içinden ak pak çıkardım
Çıldıran kitapları okusun derviş gövden
Şimdi tekmil bir teslimiyet gerek bize
Geyik yapmak vakti sussun artık

Mahyalı düşleri sardım ekmeğine
Mavisi çok gecelerde
Uyandırdım kadın yanlarımı

Bir kır kahvesinde bir sandalye iskeletinde
Öğüttüm yeniden aşkı
Bir erkektim gençliğime

Sonradan öğrendim gecenin ihanet olduğunu
İçince sarhoşluk veren meyden
Tiksindim ihanetten

Haydi sızlanma ezildikçe ten(im)de derinleşen kuyu
Acıyla kan grubunuz aynı nasılsa
Sür yaratıldığın merhemi açılan yaralarına

Kasıklarında ağrısı bağıran
Gömülü umutları çıkar ihalene mutluluk peydahlayan şarkı
Evlerin çatlayan göğüslerinden
Sıcaklık emiyor dostluk
Hala yenilgili yüzüyle yüzleşse de zaman
Kesirli rakamlar yok vadisinde

Ayna üzerine düşeni tutuyor
Gizli örümcek ağlarıyla çekiyor mahpesinden

Saat yelkovanını yaltakçısı kılsa da
Akrep eski hızında ısrarlı gibi
İncir çekirdeğinden taşıyor artık