O zambak nazla açan efsane bir periydi
Bir vakitler insanlar sözlerinin eriydi
Bülbül gül ordusunun vefalı neferiydi
Kolunu kanadını yoldular babacığım... Şiirinizden mülhem. Naçizane bir dörtlük.

Çoktandır uzağım bu sayfalardan ve haliyle şiirlere yorumlar yapmaktan.
Nedenini mısralarınızda bulduğumdan olsa gerek ki bir anda kendimi bu satırları yazarken buldum.

Böyle söyleyince Mesnevi’ de okuduğum bir hikaye geldi aklıma.
“Gül yağını döken papağan” a benzettim kendimi.


Bir bakkal vardı, onun bir de papağanı vardı. Yeşil ve güzel sesli bir papağandı. Dükkânda bekçilik yapar; bütün alışveriş edenlere hoş nükteler söyler, latifeler ederdi. İnsanlara hitap ederken insan gibi konuşurdu, papağan gibi ötmede de mahareti vardı. Efendisi bir gün evine gitmişti. Papağan, dükkânı gözetliyordu. Ansızın fare tutmak için bir kedi dükkâna sıçradı.
Papağancağız can korkusundan, dükkânın başköşesinden atıldı, bir tarafa kaçtı; gülyağı şişesini de döktü. Sahibi evden çıkageldi.
Tacircesine huzur-ı kalple dükka na geçti oturdu.
Bir de baktı ki dükkân yağ içinde, elbisesi yağa bulaşmış. Papa- ğanın başına bir vurdu; papağanın dili tutuldu, başı kel oldu. Papağan, birkaç günceğiz sesini kesti, söyleme di. Bakkal nedametten ah etmeğe başladı. Sakalını yolmakta, “eyvah” demekteydi. “Nimet güneşim bulut altına girdi. O zaman keşke elim kırılsaydı; o güzel sözlünün başına nasıl oldu da vurdum?” Kuşu, yine konuşsun diye yoksullara sadakalar vermekteydi.
Üç gün, üç gece sonra şaşkın, perişan ve ümitsiz bir halde dükkan- da otururken ve binlerce kedere, gama eş olup; “Bu kuş acaba ne vakit konuşacak?” diye düşünüp dururken, bir de baktı ki sokaktan tas ve leğen dibi gibi tüysüz kafasıyla bir Cavlakî (dazlak derviş) geçiyordu. Papağan, hemencecik dile gelip akıllılar gibi dervişe seslendi: “Ey kel adam, neden kellere karıştın? Yoksa sen de şişeden gülyağı mı döktün?” Papağa- nın ve dervişin halini gören halk gülmeye başladı. Çünkü papağan, hırka sahibini kendisi gibi sanmıştı.

Gerçi hikâyenin devamında Mevlâna C.R “Ey oğul! Temiz kişilerin halini ve işini kendinle kıyaslama…” der ama
İşte bunu demesine sebep olan papağandan bir farkım yok benim de…

Unutmuyorum elbet neredeyim ben kimim
Onlar istedi diye değişmez ki iklimim
Bazen bazı şeyleri görme diyor hekimim
Perdemi gagalayıp deldiler babacığım.

Şiirin her dörtlüğüne ayrı bir yorum yazılabilir gönlümce…Ama denebilecek hemen her şeyi şiir söylemiş zaten.
Bu dörtlüğü seçmeme sebep ise ;” Unutmuyorum elbet neredeyim ben kimim” deyişiniz…
Biraz önce şehir dışındaki kızımla telefonla görüşüyordum.
Kızım bana böyle seslense ne yapardım acaba diye düşündüm.
Herhalde bunu söylerdim; ”Nerede olduğunu ve kim olduğunu unutma kızım”
İnsan bunu bildiği sürece muhakkak bir çıkış yolunu bulacaktır.
Sözü çok uzatmak istemem.
Yüreğinize sağlık yüreğimize tercüman olduğunuz için ve bu güzel şiir için…

Hepimiz iyilik ve kötülük içinde dertlerimiz ve sevinçlerimizle beraber sadece susmak zorunda kaldıgımız kendi kendimiz olan bu yaşamın nefsi nefsi misafirleriyiz belli ki,çogalıp giderken vedalarımız böyle çok hazin..Şairem gönlüne saglık,çok derin bir not edilmiş mısralarınızda insan ve kaderi birde kederi..Teşekkür ediyorum,yüregine saglık..Sevgilerimle kolay gelsin yaşamınızda çalışmslarınız.

Sırtımdaki bu hançer zamana koca bir yük
Yelkovan ağır aksak akrebin beli bükük
Pırlantayla ölçülmez kıymeti öyle büyük
Diktiğiniz zambağı buldular babacığım

O zambak ki umudun bembeyaz neferiydi
Karanlık gecelerde gözlerimin feriydi
Nankörler ordusunun ilk ve son zaferiydi
Acımadan kökleyip yoldular babacığım
......
Şiir yorumun önünü tıkamış...
Sustum

Hicran Hanım
şiirlerinizde muhteşem duygular var.
nice anılarla dolu.
Hecelerin kelimelerin anlatımı muhteşem.
Alkışlıyorum.
Saygılarımla

Bilsen nasıl yoruldum beklemekten yarını
Her sözcük jilet olup kanatıyor kınını
Kalbimi hedef alan mutluluk akınını
Çevirip uçuruma saldılar babacığım

Birincisi bu kıta olmamış.
İkincisi ise önce oğullarının alnından öpüyorum. Sonra da sana bu dörtlükleri yazdıranlara sesleniyorum. Kimse sahipsiz değil. En sahipsiz sandığının en büyük sahibinin Allah olduğunu unutmasınlar...

Köşe başı tarassut dört taraf hafiyeler
İçyağını eriten dertler mideyi deler
Kurur mu başaklara ana olan fideler
Ah sensiz kaldığımı bildiler babacığım


Tebrikler , acizane eşlik etmiş olayım..

Bir süredir zihin konforum olmadığı için görememiştim şiir kusura bakmayın

çok güzel bir şiirdi tebrik ederim daha nicelerine
selam ve saygılar

Dertlerimizi depreştirdi,yüreklerimizi sökecek bir şiir okuduk
gönlünüze sağlık saygılar

NANKÖRLER ORDUSU VE BEYAZ ZAMBAK

Sizden başka kimim var kim çekecek nazımı
Kim nasıl çoğaltacak eksiğimi azımı
Cemaatle bir olup cenaze namazımı
Ben daha ölmemişken kıldılar babacığım

Aradım bulamadım insanlık nerde hani
Konuşsam asi derler küsüp sussam yabani
Her biri birer cellat umut katili cani
Göğümden güneşimi çaldılar babacığım

Yeşerir mi ağacım kuş konar mı dalıma
Çölde kürek çekerken su dolar sandalıma
Dost bildiğim insanlar zehir katıp balıma
Her günümden bir ömür aldılar babacığım

İnsana kötülüğü yapan hep insan dölü
Arsızlık had safhada insanlık desen ölü
Dolup dolup taşıyor içimdeki dert gölü
Ben ağlarken onlar hep güldüler babacığım

Bilsen nasıl yoruldum beklemekten yarını
Her sözcük jilet olup kanatıyor kınını
Kalbimi hedef alan mutluluk akınını
Çevirip uçuruma saldılar babacığım

Unutmuyorum elbet neredeyim ben kimim
Onlar istedi diye değişmez ki iklimim
Bazen bazı şeyleri görme diyor hekimim
Perdemi gagalayıp deldiler babacığım

Duyuramam sesimi bağırsam avaz avaz
Bahçemi talan etti fırtına yağmur ayaz
Yüreğime sus dedim ellerime ise yaz
Begonviller renk döküp soldular babacığım

Sırtımdaki bu hançer zamana koca bir yük
Yelkovan ağır aksak akrebin beli bükük
Pırlantayla ölçülmez kıymeti öyle büyük
Diktiğiniz zambağı buldular babacığım

O zambak ki umudun bembeyaz neferiydi
Karanlık gecelerde gözlerimin feriydi
Nankörler ordusunun ilk ve son zaferiydi
Acımadan kökleyip yoldular babacığım

Elimde kazma kürek bir de zambak soğanı
Katledilen umudun bana son armağanı
İki oğlum el ele taçlandırıp bu anı
Gözlerimden yaşımı sildiler babacığım

Hicran Aydın Akçakaya

SN: Hicran AYDIN HOCAM....Şiirinizi Okumaya Bile Yürek Lazım Demek İstiyorum...ACININ Doruğunu VEFASIZLIĞIN Zalimliğini Okudum Adeta....

Babanıza ALLAHTAN Sağlık Sıhhat ve Selametler... DİLİYORUM...
Sizin Gibi Bir EVLADIN VEFASI YETER HOCAM...

IZDIRAP ÇEKİYORSUNUZ ...FAKAT MÜJDELENECEK GÜZEL ŞEYLERİ GÖRÜNCE UNUTACAKSINIZ...
SİZİ TAKDİR EDİYOR SAYGILARIMI SUNUYORUM EFENDİM.

Namık DEMİR tarafından 10/4/2017 10:01:18 AM zamanında düzenlenmiştir.

Öyle bir kesim varki, ölmeden öldürüler,almadan aldırırlar, gülerken ağlatırlar, mutluyken mutluluk bozarlar.Dünyada ki bu kötülük karşısında bizi her zaman sahip çıkan babalarımızı ararız ama onlar ne çareki gerçek dünya ya gitmişlerdir.
Şiir çok etkiledi.
Tebrik ediyorum.Kaleminiz var olsun...


HakanKurtaran tarafından 10/4/2017 9:42:59 AM zamanında düzenlenmiştir.

Yüreğine gönlüne sağlık ne güzel dizelerdi kutlarım saygı ve selamlar

Manidardı yaşam adına her dörtlük.Hecede gün seçkisi verilmeli bence de.

Yürek sesiniz susmasın çok sevgilerimle şairem.

Yorum da yakışmış şiire...

Guzel bir dert yanma olmuş baba kiz dertlesmis
Ve sonuçta güzel bir eser ortaya çıkmış kutlarım kaleminizi saygılar sunarım

dolu dolu içeriği ile şiir harikaydı beğeni ile okudum kalemin daim yürek sesiniz var olsun efendim. izmirden selam ve saygılarımla çok değerli hicran hocam..

Anlatımı, akıcılığı ve uslubu ile güzel bir çalışma. Günümüz insanının mustarip olduğu konuları ele almış kalem. Tebrik ve takdirlerimle.

"İki oğlum el ele taçlandırıp bu anı
Gözlerimden yaşımı sildiler babacığım"

ne güzel babacığım diyorsun can Benim babam ben yaşında iken vefat etmiş Anlayın artık değerli şairim nasıl etkilendiğimi Nasıl, nasıl güzel bir şiir Bir birikimi harekete geçiren hhangi çelme hangi güç, adı neyse Neticesinde önlenemeyen bir akış; suya hasret bir yaşamdan suya varış

Daha sayfalar dolusu yazabilirdin biliyorum Çok kutluyorum, iyi akşamlar diliyorum sevgiler gönderiyorum Sevgiyle kal eline emeğine sağlık

Hicran Aydın Akçakaya

Bu ne harika bir şiir.Günün şiiri olmalı.Okurken insanın tüyleri diken diken oluyor.Duygu seli...Gönlünüze sağlık.Kaleminiz daim olsun.

Güne gelmemesi bence hata... böyle kurallı şiirlerde uyum olsun diye anlam bütünlüğü hep bozuluyor ve okumakta zorlaniyorum... ama bu şiir "kurallı serbest şiir" gibi akıcı... ders verir gibi bütün... teşekkürler şiire.

"NANKÖRLER ORDUSU VE BEYAZ ZAMBAK" Anlatım ve konu seçımı mükemmel.
Beğendim...
Kutlarım..
.......................................... Saygı ve Selamlar.

ışığın tarafindakiler siz ne güzelsiniz
dert dolan gölü bile zambaklarla süslersiniz

ey iki şövalye sizi çok seviyorum
sizi büyüteni ayrı seviyorum

❤

...

Tek kelimeyle şiirdi....Eyvallah
Kalemin susmasın
_______________________________________________Selamlar

alemde insandan daha kötü varlık var mı bilemem...
buruk duygularla kaleme alınmış çile dolu bir hayat hikayesi,güzeldi şiir ve yorum
selam ve saygılar

Sevgili dost, baba ile dertleşme.
İçsel bir deşarj. Yüreğin feryadi belki. Belki avunmak.
Muhteşem bir sesti insanlığa haykıran.
Çok çok güzel bir şiir. Yürekten tebrik ediyor kutluyorum sizi dost. Yüreğin gönlün var olsun.

Saygı sevgi ve selamlar.

ANLAMLI BİR DUYGU SELİYDİ..HARİKAYDI..KUTLUYORUM EMEĞİ..SELAM VE SAYGIMLA..

Dert gölü taşmış Hicranim cok guzel ve derin bir siir okurken satirlarda kayboldum be bitsnem
Allah aglatmasin
Sevgimle

Muazzam bir siir olmus
Dert küpü dolup taşmıs adeta
Yüreginize sağlik saire

onlar istedi diye değişmese de iklimimiz
eskisi gibi yağmaz oluyor yağmurlarımız
birbirine karışıyor mevsimlerimiz
ve eskisi gibi gür çıkmıyor sesimiz...
ama ölmeyen umutlarımıza da dokunamazlar ya,
ve boy boy fidanlarımızın gölgesi ilacı olur her derdimizin...
yine muazzam bir çalışma dökülmüş yüreğinden kardeşim....
yüreğimin en kocaman alkışlarıyla alkışladım kalemini kelamını