Kal Diyemedin

Şu günül tahtımın sonsuz sahibi,
Gururu yenip de, kal diyemedin.
Her ademi muhtaç yaratmış Rabbi,
Yanlız yaşayamaz kul diyemedin.

Çok ağladım sensiz geçen zamanda,
Ne bir dostum vardı, ne bir soran da.
Çıkıp da karşıma neden bir anda?
Müjde yârim geldim, gül diyemedin.

Seni kim düşünür şu garip gibi?
Kim örer saçını altın ip gibi?
Geçiktinse elbet vardır isebebi,
Sen gibi sever mi, el diyemedin.

Güzelim sarmadan geçer mi efkâr?
’Yâr insafsız’ diyen inan sahtekâr.
Sanki geleceğiz dünyaya tekrar!
Ummanım çok geniş, dal diyemedin.

Boşuna yaşarsın yâre gitmeden,
Çabuk geçer ömür, hiç farketmeden,.
Yarın, yarın diye yâri beklerken,
Yâr ölmüş, kendine dul diyemedin.

Bilmezoğlu cahil, havadan söyler,
Hayatı kitaptan öğrenin beyler!
İnsan çok isterse güzeli eyler,
Sus artık, hattini bil diyemedin.

10.09.2017

Ben Bilmem(Bilmezoğlu)