Yine simsiyah bir gecenin sabahında
İçimde ki seni yazmaya çalışıyorum
Çok zor gelse de  seni anlatmak
Hüzün döküyor kalemim kağıtlara
Acısı yüreğimde kalan sevdaların
Kabuk tutmuş yarası kanıyor
Kalemi elime her alışımda
Tamam diyorum
Yazmayacağım diyorum
Olmuyor
Her satıra seni yazdıkça
Islanıyor gözlerim
Akıyor verdiğin kalemimden
Kalbimin sızıntısı
Köhne, karanlikta yol alırken sokağında
Duygularım feryat figan  hücrelerimde
Eylül akşamı  eserken hafif esinti
Üşüryor kalbim yokluğunun ayazlarında
Ayaklarım yorgun
Dolaşıyorum sensiz ölü zamanlarda
Düşünmez olurum acı gerçekleri...
Anilar yakar beni
Anlamsiz düsünceler sarar beynimi
Fırtına misali, savrulurum
Acır yüreğim hiç acimadığı kadar...
Yerle bir olur
Satır aralarında
Titrer bedenim aşkına göğüs gerdiği için
Boyun bükülmez
Bilesin  can verilir uğruna..!
Günahımı  ancak böyle öderim...
Ne kadar kapatsam da yüreğimin kapıların
Bir sen durursun içinde
Fırtınalara alışan yüreğimi
Parçalarını sokaklardan topluyorum
Binbir duygularım var beynimde.
Sen bileceksin dağınık gecelerimde
Bir sana yandı bu yürek
Kim ki, sevebilir seni benden daha cesur
Isır kanat dudaklarını..
Hiç boşa konuşmasın aşk adına...
Dibi görünmeyen uçurumlara
Bırakma beni
Ah'ım kalmasın sende
Vuracak bu sevda günün birinde
Seni de beni de

Y.szgn