Savurur insanı gençlik rüzgarı.
Mevsim erken,hayatın baharı.

Çok seviyorum seni diyerek.
Karşısındakine hep güvenerek.

Varını yoğunu,gönlünü vererek.
Bağlanır,inanır içten severek.

Yetmez sadece gönül vermek.
Akıl ile de iyice tartmak gerek.

Senin sevginin karşılığı nedir?
Senin sevgin kadar değerlimidir?

Vefalı bir yar mı var karşında şimdi?
Ya da bilemediğin vefasızlık mı gizli?

Bakma sadece sana davranışlarına.
Nasıl davranıyor bak arkadaşlarına.

Güvenilir insan dost canlısı mı?
Yoksa iki yüzlü münafık birisi mi?

İyice tanımadan kaptırma gönlünü.
Düşün sevginin arkasını önünü.

Güzelliğin gidince yanında olacak mı?
Ya da başka birilerine akacak mı?

Sadece değer veriyorsa zenginliğine,
Yanında durmaz inan ki fakirliğinde.

Sevgi değerli, kıymet verene verilmeli.
Emek hak eden sevgiliye verilmeli.

Gönül kırıldı mı hiç insan unutmaz.
Geceleri aklına gelir, inan uyutmaz.

Değerini bilenlere göstermeli vefa.
Bilmeyeni tanımalı,demeli elveda.

Sevgi rüzgarı eserken senin kalbine,
Aklın yelken olsun güzel gönlüne.