...Alma çiçəklərinin fəsliydi,
Axşamdı,
Leysandan sonra göy üzü mas-maviydi-
Mənə öləcəyimi dedilər....

Çiyinlərimi çəkdim...
Amma
Bir də xain gözlərim doldu,
İki damla yaş
Dodaqlarıma doğru süzüldü
Üzümü pəncərəyə tutdum...

Dənizin sakit sularında ağ yelkənli qayıq üzürdü...
-Amma, bilirsiniz, indi...
-Bəsdir,
Nə ehtiyac var-əlimi yellədim- mən onsuz da bilirdim...

…Günəş
Yan binanın son mərtəbəsini qucaqlamışdı şəfəqləriylə.
Sonra göyərçinlər uçub gəldi hardansa,
Dünyanın ən sehrli səsiylə qarşımda
Ağ qanadlar...

-Mən gedirəm...
-Suyunuzu için...
-Hər şey qaydasındadır...

…Qırmaq lazımdır bütün əlaqələri,
Dünyanın bütün həkimləriylə...

...Uzaqlarda,
Pəncərəsindəki yağış damcılarının
İzini silmək istəməyən bir adam var...
Öz qorxularına şeir pıçıldayır,
Deyir ki, bitməyib...