Hak yolu kul hakkını,çalmaksa ey Penahım,
Hiç sevabım olmadı, ben doğuştan günahım,
Yakarıp duruyorum, yerde mi kalsın ahım,
Nedendir bu alemde, hak yerini bulmuyor,
İhya olmuş zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor

Hayata bir mevtayım günü düşte görmüşüm,
Ne bir umarım kalmış, nede imge kurmuşum,
Özde dost bulmak için,hep kıvranıp durmuşum,
Dost görünen çok ama, herkes adam olmuyor,
İhya olmuş zülmkar ,mazlumlar hiç gülmüyor.

Hızır’a dost olmuşsa, ona gerekmez ahlak,
Birsinin emriyle, birine olduk ilhak,
Madem eşit doğmuşsak, bu ne yol bu ne elhak.
Günah sayılır diye ,iman nefes almıyor,
İhya olmuş zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor.


Doğduğumuz gündendir hep sürünen biz olduk,
Kundak bezi yerine,dert bürünen biz olduk,
Her cefaya katlanıp hor, görünen biz olduk,
Vicdanlar karardıkça, ar namusta kalmıyor,
İhya olmuş zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor.

Cevdet Altay. . . . . 02.09.2017