Herkes üzerine vazife olan işi yapacak,
Gerçek bağımsızlık bu şekilde kazanılır, ancak
Her kim ki bunu unutup, asıl rotasından şaşar;
Bu millet fırtına olur kopar; şimşek olur çakar;
Boşanır namertlerin üstüne sağanak sağanak.

On beş temmuz gecesini sakın ha unutma oğul.
Sokaktaydı, İblisi değil, Allah’ı Rab bilen kul.
Can damarından vuran vatan hainlerine karşı;
Tek silahları, elde bayrak, dilde İstiklal Marşı;
Vatansız yaşamaktansa, o gece, ölmekti makbul.

Küfrün dini de, dili de tektir, bu böyle biline.
Duyurulur, dış güçler ile işbirlikçilerine;
Ne gücünüz varsa hepsiyle gelin, bu yüce millet,
Alayınıza güç yetirdi, gene yetirir elbet;
Gideceksiniz er ya da geç, cehennemin dibine.

Tam ininize girecektik, siz kirişi kırdınız;
Değer verdiğimiz ne varsa, hepsine saldırdınız.
Lakin unuttunuz, milletin Halis evlatlarını;
Canı pahasına korur onlar her karış vatanı.
FETÖ’nün uşakları, siz milleti ne sanırdınız!