1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
858
Okunma
Boylu boyunca uzanan yalnızlığın kıskacında
Biriktirdiğim hatıraları yokluyorum.
Kimi baş harfini söylemeden varlığını ispatlarcasına dokunuyor
Göğü okşayan yıldızlara .
Kimi unutulmak istercesine meydan okuyor hatırlanışına.
En sevdiğim rengi unuttum gözlerinin ferinde ..
Rüzgarı yakaladığım yerde buluyorum.
Bisikletimin kırılan hayallerini
Mavisini yeşiline kattım hayalini...
Ve bilinmeyen bir renkte Sevdim Seni..
En çok sevmeleri yakıştırdığım
Çocukluğum..🎈
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz