Mecazi bir SIR..

Sis dağılıyor yavaş yavaş
Kimsesiz bir ben, sırtımda dünya.
Kalakalmışlık dolusu bir ben, uçurum kenarında.
Yitikliğin ucunda,
İnceldiği yerde ömrüm..
Koptu kopacak bir ipin pamuğunda
İpte sallanacak olan bir ben..
Sis dağılıyor yavaş yavaş
Korkuyorum, hem de üşüyorum
Bu korku geçici, alışırım nasılsa her gördüğüme
Aşina olur gözlerim, her defasında kaçtığım sahnelere
Ya bu titreme nöbetleri ?
Bu üşüme geçer mi ?
Sis dağılıyor yavaş yavaş...
Kaç yıldır bu nemli bulutun içinde yaşantım.
Kimseler görmedi, duymadı...
Neleri gizledim, sakladım, yok ettim kumlar altında..
Kimseler hissetmedi.
Bu rüzgar ?
Çıkartır mı gün yüzüne gizlerimi?
Bu yağmur ?
Arındırır mı bedenimi günahlardan ?
Bu soğuk ?
Dondurur mu zamanı ?
Sis dağılıyor yavaş yavaş..
Kaç yüzyıl geçti bu suskunluğun üzerinden..
Söyleyemediklerim, anlatamadıklarım
Yaşayamadıklarım, vuslatına ıraklığım..
Daha kaç vakit susturacak beni?
Bu zavallı aşk...
ne zaman dökülecek yüreğimden ?
Bu mücrim sızı ?
Sis dağılıyor yavaş yavaş...
Hazırmıyım bu apaçıklığa.
Vakit bu vakitmi dir ?
Daragacina salincak kurmus bir ben..
Mecazi bir sır mıdır sisler ardında ki ?
Sis dağılıyor yavaş yavaş....
Hazırmısın ?


22.08.17... Lamisch