Sarpa Saran Yaşamın Gelgitleri
Umutların gölgesinde
Yaşamadık mı biz bu hayatı. Her attığımız adım, Yorgun ayaklarımızın, Kızgın topraklarda bıraktığı ayak izleriydi. Yarınlara dair, Belirginsizlik oluşurken içimizde, Önümüzdeki upuzun yolu, İç çekişlerimizle yarılamıştık bile. Ne sen bana, Ne ben sana, Bir yudum ab-ı hayat suyu olamadık, Yüreklerimizde çölleşmeye yüz tutmuş topraklara, Yağmurlar yağdıramadık. Soldu umut çiçeklerimiz, Günden güne kurudu Vazgeçişlerimizle, Filizlenen umutlarımız. Sonsuz bir hüzünle, Yolumuza devam ettik, Sarpa saran yaşamın gelgitleri içinde. Ne göğün mavisini görebildik, Ne yerin yeşilini. Ne sabretmesini bilebildik, Ne de şükretmesini. Mutlu ol, Mutlu yaşa derken bile, Çaresizdik. Halide Köksal 2 /Şubat /2015 |
Kutlarım...
..................................... Saygı ve Selamlar..