İçimde bir kaktüs saklı
Dokunma yaralarıma
Yaprak dökmüş yalnızlığıma
Dokunma lütfen...

Aşk gaddar mıydı bu kadar?
Sen de sevdin mi benim kadar?
Dokunuyor mu tenine güneş?
Anılarına dokunduğum kadar
Seni ilmek ilmek dokuduğum kadar

Üşüyor musun dokununca resmime?
Düşünüyor musun yağmurda yok olmayı?
Ama sen bilemezdin ki sonbaharım
Kalbime saplanan bir ok olmayı

Matem tutarım gizlice arkandan
Benden uzak olduğun her an için
Sen küçük, deli, mağrur bir kız
Sevgiye ekmek banamadık beraber
Bu gözyaşları hep senin için

Içimdeki çocuğu kaybettim
Can verdim günden güne
Topraktan geldiğim, habersizdim
Yıllar öğretti bana bu acıyı
Yıllar öğretti yıkılmamayı

Sen o yarda ben o yarda
Hep suladığım aşkımız firarda
Bizim gibiler doydukça aşka
Yazın karlar görürüz dağlarda
Sevgim sonsuz ne kadar vursan da

Şimdi yazacaklarım bu kadar
Iyisi mi ben biraz daha ağlayayım
Çöl olup kurumuş gönlüme
Bir sonbahar daha umut bağlayayım
Hoşçakal sonbaharım...