Bugün küsüm ben şiirlerime, kendime , sevdiğime,
Beni hiç biri anlamadı, dinlemedi , yanımda olamadılar.
Hep ama hep yanlız bıraktılar,
suskunluğuma ,acılarıma çare bulamadılar.
Bir gün olsun bile yazma bırak demediler,
hep üzülen ben olayım istediler..

Ama artık kalemimi kırdım ben,
yazmayacam içimi,derdimi ,kederimi,aşkımı,yalnızlığımı.
Küstüm ben ya ben küstüm artık
,içim acıyorken,yüreğimde büyük bir sızı varken yazamam,dedim yazamam.
şiirimin dili iken şimdi ise şiirlerimin düşmanı oldun.

Kalemime sözüm olsun
artık acı Yok diyorum.
Kalemime sözüm olsun ,
sevmeyecem ben bir daha diyorum.
Kalemim ,sana sözüm olsun artık,
sen, ben ve bir de sigaram olacak diyorum.
Sana son sözüm olsun ki herkesi , herşeyi yüreğimde sakladım.
Çıkarmam sen istesen de artık çıkarmam.
Mehtap