Bal kokulu name yollamış yârim
Yıldızı kaymadan gel diye yazmış
Sanıyor olmalı aklımdan zorum
Bensizlik ölümmüş bil diye yazmış

Ağdalı sözlerle ahkâm kesiyor
Kirpiklerin kaslarını kasıyor
Bendeki yerinden yeller esiyor
Olmasın bu sevda kül diye yazmış

Emre amadeymiş, gönül limanı!
Yemedim aklımı, kıtlık zamanı!
Dağıtmadı şükür, ruh şanzımanı!
Ömrümü benimle böl diye yazmış

Kuşlar selam söylen, malûm gafile
Yolunu çevirsin başka sefile
Cevize konuyor kargalar bile
Bülbülü bekliyor gül diye yazmış

Kimyasında varmış aşkın formülü
Yememiş belli ki sırtı nodulu
Verilirmiş Nobel Barış Ödülü
Yeter ki yanımda kal diye yazmış

Üzerimde şükür, Hakk’ın nazarı
Küllerinden diktim anıt mezarı
Geçeli çok oldu Körün Pazarı
Olurum gönlünce kul diye yazmış

Abı Kevser olsa, içmem suyundan
Huylu vaz geçmez ki asla huyundan
Çekmedi çok şükür, aklım boyundan
Dut yemişe döndü dil diye yazmış

Sayemde iş buldu, etmeli şükür
Telvenin rolünü görmesin hakir
Devam etsin bence, atmadan peşkir
Usandım bakmaktan fal diye yazmış

“Yolcu ettim diye Tahtalıköye
Üzülmüştü felek, gariplik bu ya!”
Yeniden kurarak cafcaflı dünya
Atalım feleğe gol diye yazmış

Süklüm püklüm durur, İblis yanında
Uzmanlığı, şeytanlığa kumanda
Soğan doğramıştır kesin o anda
Gözlerim her akşam sel diye yazmış

Yeter ki aklımdan uzakta kalsın
Kaf Dağı ardında hayale dalsın
Gölgesine göre hizmetçi bulsun
Akan gözyaşımı sil diye yazmış

Aklınca kalbimi vatan eylemiş
Beni de gönlüne sultan eylemiş
Delibal’a kesin bühtan eylemiş
Gelmezsem yaptığım zül diye yazmış

Celil ÇINKIR - DELİBAL