1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1466
Okunma
Şiirlerime ilham perisi olan sevgili
O bile beni terk edipte gitti
Dönüp gözlerime bile bakmadan
Kısık bir elveda bile bana demeden
Sesiz usulca çekip gitti
Başım ellerimin arasında kaldı
Yüreğimse cehennem ateşinde yandı
Bana ise yine yaşanan acılarım kaldı.
Ellerime kalemi alsam kağıt küser
İlham denilen duygu yürekte söner
Şiire başlamadan bende ilham biter
Uykusuz haldeyim horozlar öter
Kuşluk vakti yalnızlık alnımdan öper
Bu canımdan bir can daha gider
Sabaha güneş doğsa başlar keder.
Ne zaman şiire başlamak istesem
Kalem kırılır kağıt küser
Giden o vefasız ise beni çok üzer
Onsuz tüm dertler benim başımda
Sanki yağmur bulut var gözyaşımda
Ey zalim ne istedin bu genç yaşımda
Doymadan verdin beni kara toprağa
Hayat yolunda geldim son durağa…
MEHMET EMİN DAĞ
11 08 2017 /// sevgilerin şairi
5.0
100% (1)
Cevap Yaz