aynı uçurumdan düşerken gördüm seni
sen düşüyordun
ben,
uçmaktan hallice

yerden kaç fit yüksekte olduğumuzu bilmiyorduk o ara

gözlerinden film şeridi geçerken
araya reklam diye girip
iki fincan kahvenin bahanesiyle
koyu bir sohbete başladık


maksadım
gözlerine has o renge
kendi tonunu verip
kalbime uymasıydı ritminin


aynı uçurumdan kaçıncı düşüşümdü hatırlamıyorum
bir zaman sonra
uçmaya benziyor bütün düşlerden düşmeler
zira öldürmeyen aşkın hikmetinden sual edilmezdi.. bitti


paraşütümü henüz açmamıştım
daha vakit vardı korktuğun ölüme
ve zamanı mekandan koparıp
ağırdan alıyordum kendimce

dedim ki,

korkma
bu uçurumun yabancısı değilim
en fazla ölüyorsun, diyerek
teste tabi tuttum nabzını


çünkü ölümden ötesi
beri gelemezdi
bu yüzdendi hep
sonrasında olacakları
önceden bilme arzusu


derken,
başka bir aşkın
iyi huylu mağdurunu gördüm
hem mağrur
hem de gururluydu
ve düşer gibi yapan
aslında..
kanatsız bir kuştu

..

düşenin halinden bir düşen anlardı elbet
ve sen henüz
düşmemiştin.. düşlerinden.