ÖZÜR DİLERİM (336)

Sanki aboneydim gidip gelmişim.
Meğer çok yormuşum özür dilerim.
Esasen kendimi hiç bilmemişim.
Yanlış da durmuşum özür dilerim.

Meğer sebepmişim anladım bunu.
Önceden gündeme gelmeyen konu.
Kimseden almadım böyle bir sunu.
Dertler de urmuşum özür dilerim.

Düşünmedim böyle olacağımı.
Hangi yerde nasıl duracağımı.
Sanıyordum yara saracağımı.
Meğer ağ örmüşüm özür dilerim.

Derman olacaktım derken dert oldum.
Neden olduğumu bilmez bir kuldum.
Doğrusunu şimdi öğrendim buldum.
Yanlışı görmüşüm özür dilerim.

İşte biz böyleyiz bazen ağlarız.
Arada da bazen biraz güleriz.
Dostça dostlukları iyi biliriz.
Meğer çok kırmışım özür dilerim.

Kim bilir belki de gitsin istedin.
Her günkü gelmeler bitsin istedin.
Yeter artık diye belki pes dedin.
Namusta armışım özür dilerim.

Zayi Ozan sözlü özrün var amma.
Anlamı olmayan sorular sorma.
İstenilmez isen daha da varma.
Son kere varmışım özür dilerim.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 08/08/2017 Salı
Yayın : 09/08/2017 Çrş.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1110832/