Bu dünyadan hiç bir şey anlamıyorum
İnsanlar yığınlar halinde geçiyor
Ben gidiyorum,onlar geliyor
Hele akşamları hiç sevmiyorum
Ne kokusunu , ne kendini
Yaslanıyorum akşam karanlığında
O sokaktaki tek ağaca
Yaslıyorum sırtımı
Uzun,uzun konuştuğumuz da
Hiç konuşmadığımız da oluyor
Derken ay yavaş,yavaş gösteriyor kendini
Bir buruk hüzün kaplıyor her yanımı
Ne ye hüznüm onu da bilmiyorum
Gel diyorum içimden,tut elimi
Kaldır beni,al götür
Götür de nereye götürürsen götür
Bir ev hayal ediyorum
İçi cıvıl,cıvıl
Belki de bir kadın hayal ediyorum
Ve kendi,kendime kızıyorum
Mecnun olup Leylayı mı ?
Yoksa belanı mı arıyorsun ?
Sıkılacaksın iki günde
Yok diyorum bekle
Nasılsa gelecek beklediğin
Ağaç fısıldıyor kulağıma
Denizin dalgası,insanlar
Sanki hepsi sözleşmişler
Gelmeyecek beklediğin....