Çanakkale Kaz Dağları,
Homer’in 1001 Pınarlı Cennet İda’sı!
Güzelim Rantı görmüş
ölmüş-mü-ölmüş.
Tepe Ucu
İltehaplı bir Su
İrin gibi sap-sarı.
Doğaya kıymış İnsan;
Cüzzam!

Ağaçlar kesili,
traşlı Yamaçlar,
Karınca gibi Araçlar,
kızıl örtmüş yeşili
Cereatlı bir Deri,
Arsen ile Kabuk-Kabuk yolunu,
zehirliyor biri
Yara-Yara
İçme Suyunu!

Ey!
Çanakkale Kaz Dağı’nda,
Homer’in Cennet İda’sı 1001 Pınarında
Altın arayan
Adam()
Toprak kızgın sana,
lanetliyor Doğa,
Altın Para-Para,
Orman?
Buldozerle kazılı Balgam!

"İşletmecim, Muzur Kiracım,
son Sözümse sana;
"- 1’e 1000 versende,
o Kırılası 10 Parmağında yetmeyecek bu Yeşil’i paklamaya!
Altın sende, Posa bende
Kulum!
Gerek yok saklamaya,
neresi eşit bunun?
Bumu senin 1’e 1 dediğin Hesap?
Sen onu 1’dir 1 ile karıştırmışsın Ahbap!
Hani Çocukken oynadığımız,
eğilip-bükülüp Sırtım üstünden
atlıyarak-atlattığmız...
Hani iyi bilirsin sen!

Birde bunun "Çattı-Pattı kaç Attı?" lısı,
yani Şarkılısı var.
Bağımsızlığın Bağ Bozumunda söylenecek Dostlar!
Aradaki fark;
değil
Atlatmak-Atlamak,
Semersiz Eşşeğe biner gibidir.
Çökersin Sırtına
ve söylersin
"2 kere 2, 4 eder" Şarkısını ona;
"- 1 koyup-1 alırsan geriye Sıfır kalır.
Bundan Kazancın İda’lım benim
100 bin Ton Çürük Topraktır.
300 bin Ton Zehirli yan Su,
600 bin Ton acı-içtiğimiz,
1000 Ton Arsen-Nitrit dediğimiz
Tuzlu Zehir, Nitrat,
bir o kadarda Sıhhat-Umut-Hayat...
Hesaba bak!

Şiirinde Matamatiği olurmuş meğer,
Adı "İda" olursa eğer!"