Kaç takvim yaprağı eskittim
Hüzün diye kopardığım, her bir günün ardından
Yarına umut bağlayarak
Her doğan güne sığınıp
Yaşama sevincimi yitirmeden
İnatla ama gecelerinde,
Ümidi çöpe atarak...

Bir duble rakı, biraz meze
Dizelerimde gevezelik yaparak
Aldım hayali birilerini karşıma
Onlara anlattım... tek tek, hece hece
Onlara döktüm hüzün gözyaşlarımı
Yalnızlıktan korkmadan
Yalnızlığıma sığdırdığım, kurallarımca
Yalnızlığıma sarılıp, yetebildiğimce sevdim...

Tek korkum da oydu ya
Kendime kendimi sığdırmak,
Düğümler atmak
Haykırışlarımı örselemek
Kaybedişlerin, gidenlerin,
Arkasından hayretlerimi törpülemek
Ne kazanmışlardı?..Ne kaybetmiştim?..
Alt tarafı bir kaç duble rakı fazla içtim...

Sonra selÂmlar gönderdim
Dostlara, aşklara, babama
Yarattığım hayallere
Yaratmayı beceremediğim herşeye
Vedalar, selÂmlar, yeni merhabalarla
Saygılar olsun benden sizlere...



ayşe yayman