Sen çok uzaktasın
İçimdeki mutsuzluğumu
Kırılgılardaki düşselliğimi
Zamansız gidişleri
Sana susuzluğumu
Sana çaresizliğimi
Yangınlarımı
Nasıl bileceksin
Yaşantımın bir parçasıydın
Şimdi yoksun
Ne bir ses,ne bir haber senden
Telefonlar kapalı
Yolların engebeli
Galiba hayal kuruyorum
Bir türlü cevap bulamadığım sorulara yoğruldum
Kan çanağı gözlerim taş duvarlarda
Bir portre çizdim sigaramın dumanında
Düşünüyorum,bekliyorum
Gelebilsem
Ne dokunmak ne sarılmak nede öpmek
Yalnızca karşımda seni görmek istiyorum
Yalnızlığıma değersin
Ben sana kıyamıyorum…
Yorgun ayaklarım gidemezken
Sana koşuyorum küçüğüm
Yokluğunda bazen siyah
Bazen beyaz oldum grilere büründüm
Yaralı yüreğimle ateşlere yürüdüm
İsyanlarımı,kahretmelerimi
Bekleyişlerimi,gözyaşlarımı,
Silemeyeceksin,bilmeyeceksin
Öfkeme yenik düştüğümü
Son arzumu,nefesimden dökülen sözlerimi
Bilmeyecek,görmeyeceksin
Söz verdim yüreğime
Ama beceremedim,gerçekten çok denedim
Hayatıma hiç girmemişsin gibi davrandım
Gülümsediğim bir tatlı anı olarak kalmanı
Çok istedim de beceremedim
Kahretsin ki yapamadım
Hiçbir şey seni unutturamadı
Yalnızlığım tekrar tekrar yaşattı seni
Gece seninle olan hayallerime rüyalarımda
Yüreğim sensiz yaşta yine